Over de droom
Het boek vertelt een terugkerende droom waarbij ik ren door een lange gang met kamers. De dromen hadden allemaal eenzelfde patroon waarbij ik naar iets of iemand zocht terwijl ik door gangen rende. Tijdens deze dromen bouwt de sfeer zich op tot een paniekerige stemming waar ik aan het einde word doorverwezen door een wezen om ‘de laatste kamer’ in te gaan. Als kind durfde ik dat nooit en werd ik altijd wakker. Deze nachtmerrie herhaalde zich een aantal jaren tot het moment waar ik wel de confrontatie aanging en de kamer instap waar mijn kind-demoon of boeman zich bevond. Na het binnentreden van deze kamer kwam ik altijd erachter dat het mijn eigen kamer bleek te zijn. Daar waar ik sliep onder dat schuine dakraam. In deze kamer kreeg ik vervolgens een keuze. 1) Blijf stil en confronteer mijn angsten of 2) ga door en blijf rennen waar ik uiteindelijk dan weer in deze kamer zou uitkomen. Na jaren voelde ik geen angst of paniek en koos ik om te blijven staan. Daarna heb ik de droom nooit meer gehad.

Ik besloot een boek te maken over deze droom
Een eigen project waarbij ik jaren later mijn nachtmerrie visueel gemaakt hebt die ik als kind ervoer. Deze droom heb ik jaren later op papier gezet als eigen publicatie. Gemaakt met potlood, krijt en water. Om zo de dromerige wereld en een onbehaaglijk gevoel vorm te geven. Bij dromen kun je immers details herinneren maar is het heel lastig – of wazig – wat precies de ruimtes zijn waarin je je bevindt. Tijdens het ontwikkelen van het boek kwam ik tot de ontdekking dat veel mensen als kind zo’n soortgelijke droom of nachtmerrie hebben. Deze publicatie brak daardoor een muur en opende vaak een gesprek.

De tekeningen